Betere samenwerking in de klas voor leerlingen met hechtings- en traumaproblematiek
Timo is weer eens eisend en agressief. Hij verstoort de les en zijn klasgenootjes zijn bang voor hem. Als leerkracht corrigeer je een paar keer, maar Timo wil niet luisteren. De andere kinderen raken van slag, je geduld raakt op. Timo moet maar terug naar de behandelgroep. Dat is de beste oplossing.
Soms ziet een leerkracht geen andere uitweg meer bij sterk ontwrichtend gedrag van kinderen. Bij Combinatie Jeugdzorg willen we leerkrachten steviger en ‘preventiever’ gaan ondersteunen om dergelijke situaties te voorkomen. Daarom zijn we met onze kernpartner de Aloysius Stichting (speciaal onderwijs) het 3-jarige project ‘Scholing en Hechting’ gestart. We willen hiermee tot betere samenwerking in de klas komen rond leerlingen met ernstige hechtings- en traumaproblematiek. Uiteindelijk moet dit uitmonden in een werkwijze die ook voor leerlingen met andere problemen en in de gehele samenwerking tussen onderwijs en jeugdhulpverlening bruikbaar is. Het Nationaal Regieorgaan Onderwijsonderzoek (NRO) en Fontys Hogescholen zijn met onderzoek bij het project betrokken. De onderzoeksresultaten worden meegenomen in een professionaliseringsprogramma voor leraren en jeugdhulpprofessionals in het primair, secundair, beroeps- en speciaal onderwijs. Een project dus dat ‘ingezoomd’ begint, maar een brede uitstraling krijgt. Wat is de crux?
De crux: maximale veiligheid
We hebben voor het thema ‘hechting’ gekozen, omdat we op het Widdonckterrein in Heibloem veel leerlingen hebben met forse problematiek op dit vlak. Onze behandelgroepen werken daar samen met diverse scholen van Aloysius. We ervaren echter dat er iets extra nodig is in de samenwerking. De crux is dat kinderen met deze heftige problematiek zich maximaal veilig moeten voelen. Voorspelbaarheid is daarin belangrijk, consequent gedrag naar het kind toe. Ook nabijheid speelt een essentiële rol. Het is de kunst om een halt toe te roepen aan ontwrichtend gedrag, maar het kind zelf niet af te wijzen. ‘Je moet met dit gedrag stoppen, maar ik ben er wel voor je’. Dit geldt ook voor kinderen die door hun problematiek juist in zichzelf keren. Deze insteek willen we omzetten in een geoliede, samenhangende aanpak waarin leraren én jeugdhulpprofessionals hun aandeel hebben.